Akıl Küpü çalışmalarında tekrarların gerekliliği göz önünde bulundurulmuştur. Bu nedenle hiyerarşik olarak organize edilmiştir.
Akıl Küpü uygulamalarında öğrenme yaşantısı açısından öğrencinin duyusal özelliklerinin, bilişsel yeterliliklerinin ve devinsel becerilerinin uygunluk düzeyi yani hazır bulunuşluk önemlidir. Çocuğun hazır bulunuşluk düzeyi etkinlikleri uygulama kapasitesi ile paralellik göstermektedir.
Akıl Küpü setimizdeki etkinlikler zekâ ölçümü etkinlikleri değildir, beceri geliştirmeye ve okula hazırlamaya yönelik etkinliklerdir. Her çocuğun odaklanmış ve sürekli dikkat düzeyi farklılık gösterir.
Akıl Küpü setinde çocuğun sosyal duygusal gelişimi, güvenlik farkındalığı, empatik beceriler, kendini tanıma ve ifade etme becerisinin geliştirilmesi hedeflenmiştir.
Akıl Küpü setinde matematiksel düşünme becerilerinin geliştirilmesi için belirli kavramların zihinsel anlamda oluşması nöropsikolojik gereklilik olarak görülmüştür. Öğrenme ancak bu zihinsel yeti oluştuktan sonra ortaya çıkabilir. Çocuk bir matematiksel işlemi yapmakta zorlanıyorsa bir öncesi matematiksel işlemlerin tekrarı ile bir sonraki yeti gelişecektir. Tam da bu sebepten ötürü setimiz basitten karmaşığa doğru transfer becerisi gerektiren bol tekrar içermektedir. Örneğin aynı farklı kavramı gelişmeden çocuk gruplama ya da eşleştirme yapamaz.
İnce motor kasların gelişi üzerine yapılan araştırmalar saf olarak el parmak kasının gelişimin ötesinde duyu ve sinir uyarımı ile beyinde sosyal ilişkilerin de yönetildiği alanı geliştirmektedir. Tam da bu sebepten ötürü bir çocukta eğer el göz koordinasyonu yeteri kadar gelişmemişse sosyal ilişkilerinin de aynı düzeyde olduğunu gözleyebiliriz. Setimiz nöropsikolojik açıdan beynin her alanının gelişmesini ve çocuğun zihninde yeni networkler -sinirsel bağlantılar- kurulmasını sağlamayı amaçlamaktadır.
Uygulamalar eğlenceli hale getirilerek etkililiği artırılabilir. Çocuğun hataları yargılayıcı olmayan bir dille gösterilmelidir.
Akıl Küpü uygulamaları yetişkin ve çocuktan oluşan uygulamalardır. Dolayısıyla uygulamaya çocuğun hazırlanması ve uygulamaların yapılandırılması, çocuğun güdülenmesi yönünde yetişkin aktif olmalıdır.
Uygulamada yetişkinler yanıtlayıcı ve motive edici olmalıdırlar. Güven kırıcı bir dille uygulamada çocuğun isteğini söndürmemelidirler. Yetişkin sabırsız davranmamalı ve çocuğun hızının üzerine çıkmamalıdır, çocuğun zorlandığı durumda ipuçları sunmalı, desteklemelidir.